وقتی صحبت از حفظ واژه های جدید به زبان خارجه می شود، بسیاری از زبان آموزان چنان نام های پیچیده و خارجی از نرم افزارهایی یاد می کنند که گویا این نرم افزارها جادو می کنند. نرم افزارها و اپ های حفظ واژگان که طراحی می شوند و با تکرار چندین باره یک واژه باعث می شوند زبان آموزان واژه های مورد نیاز خود را حفظ کنند. نظیر این نرم افزارها در بازار و اینترنت فراوان است و قصد من در این مطلب از وبلاگ معرفی، نقد و بررسی آنها نیست. هرچند این نرم افزارها می توانند واقعا به شما کمک کنند اما تنها راه یادگیری واژگان جدید به شمار نمی روند. بلکه هیچ معحزه ای از آنها رخ نمی دهد. من مخالف این نرم افزارها نیستم لیکن موافق آن ها هم نمی باشم. در ادامه شما را با روشی آشنا می کنم که شاید حتی خود شما با آن بیگانه نباشید لذا به دلایلی ممکن است آن را دست کم گرفته و از آن صرف نظر نمائید.
آقایان و خانم ها، بدون هیچگونه معجزه، خیلی ساده اما تضمینی نوشتن را امتحان کنید!
شاید شما از جمله زبان آموزانی باشید که برای یادگیری و نهادینه کردن یک واژه در ذهنتان مجبور باشید یک کلمه را صد بار تکرار کنید و بعد در یک اتاق، آن را به چندین بار تکرار کنید. شاید هم گوش های خود را فشار دهید چهار زانو بنشینید و خود را عقب و جلو تکان دهید و درحالی که چشمانتان را بسته اید و کتاب مقابله شماست سعی کنید واژه را در ذهنتان فرو کنید. این روش ها شاید اشتباه نباشند، شاید پاسخگوی نیاز شما برای امتحان فردا باشند اما روش های علمی و صحیحی نیستند. شاید جمله زیر را باور نکنید که در ارتباط با نوشتن مطرح می باشد.
یکبار نوشتن، معادل هفتاد بار حفظ کردن است.
یعنی چی؟ یعنی هر زمان که شما قصد کنید واژه ای را در زبان جدید خود بیاموزید هر یکبار نوشتن آن روی یک کاغذ با قلم یا خودکار معادل هفتاد بار حفظ کردن است. البته به دلایل علمی که در ادامه همین مطلب خواهم نوشت. اکنون شما فرض را بر این بگذارید که یک کلمه جدید را پنج یا شش بار می نویسید. شما با اینکار خود، چنان واژه را در ذهن نهادینه می کنید که هیچ اشتباهی در آن رخ نخواهد داد. این روش در کنار مزیت های خود معایب هایی دارد که تنها اشخاص با اراده و جدی آن را انجام می دهند. چه مشکلاتی؟
1. مشقت زیاد در نوشتن و خستگی مچ دست
2. زمان زیادی که در نوشتن هزینه خواهد شد
3. مصرف بیش از اندازه کاغذ
4. کاهش سرعت مطالعاتی
5. کمی خستگی ذهنی
اما در کنار همه این موارد باید نیمه پر لیوان را هم دید:
1. نهادینه شدن حتمی واژه در ذهن از نظر تلفظ
2. یادگرفتن املاء صحیح واژه به صورت ناخودآگاه
3. عدم نیاز به تکرار واژه با صدای بلند
4. کاهش میزان وسواس های مطالعاتی (تکرار و استرس از فراموشی)
5. واژه در ذهن شما ماندگاری بیشتری خواهد داشت
و البته به خاطر داشته باشید که ساده ترین روش، بهترین روش نیست. خود من با وجود اینکه مدرس زبان های اسپانیایی و ایتالیایی هستم هرگاه در ترجمه مقالات خود واژگان جدیدی را میبینم برای نهادینه سازی آن در ذهنم ده ها بار آن را روی کاغذ می نویسم. کار بسیار سختی است، مشقت های فراوانی دارد لیکن پاسخگوی نیازهای یک مدرس است که باید یک واژه را برای آموزش به مدت طولانی به خاطر خود بسپارد. شما هم امتحان کنید و تنبلی را کنار بگذارید. مطمئن باشید هیچ روشی بهتر از این روش سنتی و ارزشمند نیست!
درباره این سایت